Bokser - jedna z ras psów, należąca, wg. klasyfikacji Międzynarodowej Federacji Kynologicnej (FCI) do grupy II - pinczerów, sznaucerów, molosów, szwajcarskich psów pasterskich, psów do bydła oraz innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji psów molosowatych w typie mastifa. Należy do ras podlegających próbom pracy.
Spis treści [ukryj]
1 Rys historyczny
2 Wygląd
2.1 Szata i umaszczenie
3 Zachowanie i charakter
4 Użytkowość
5 Zdrowie i pielęgnacja
6 Popularność
7 Ciekawostki
8 Przypisy
9 Linki zewnętrzne
Rys historyczny [edytuj]

Za bezpośredniego przodka boksera uważa się brabanckiego bullenbeissera. Hodowlę bullenbeisserów prowadzili myśliwi, wykorzystujący je do polowania. Zadaniem bullenbeissera było złapanie osaczonej przez psy naganiające zwierzyny i przytrzymanie jej do momentu przybycia myśliwego. Aby dobrze spełnić swoją rolę pies ten musiał mieć możliwie szeroką kufę z szeroko rozstawionymi zębami. Mógł w ten sposób mocno wgryźć się i przytrzymać ofiarę. Każdy bullenbeisser, który posiadał te cechy był przydatny w polowaniu i tym samym nadawał się do dalszej hodowli, która dawniej kierowała się wyłącznie jego użytecznością. W ten sposób wyselekcjonowano psa o szerokiej kufie i z wysoko umieszczoną truflą nosa.
Pierwsze wzmianki o bokserze sięgają końca XIX wieku. W 1896 roku w Monachium powstał pierwszy Klub Boksera. Wzorzec rasy ustanowiono po raz pierwszy w 1905 roku. Oprócz psów w typie bullenbeissera do przodków boksera zalicza się buldoga angielskiego.
Wygląd [edytuj]

Szata i umaszczenie [edytuj]
Włos jest krótki, twardy, lśniący i przylegający do skóry.
Umaszczenie jest żółte lub pręgowane. Maść żółta występuje w różnych odcieniach, od jasnożółtego do ciemnorudobrązowego lub czerwonożółte. Maska jest czarna. Odmiana pręgowana ma na żółtym tle w wymienionych powyżej odcieniach, ciemne lub czarne pręgi przebiegające w kierunku żeber. Barwa tła musi wyraźnie kontrastować z barwą pręg. Białe znaczenia nie są niepożądane, mogą wręcz korzystnie wpływać na estetykę umaszczenia, nie mogą jednak zajmować więcej niż 1/3 powierzchni ciała. Boksery z większą ilością białych znaczeń oraz boksery białe nie są dopuszczane do dalszej hodowli.


Morda boksera
Zachowanie i charakter [edytuj]

Pies żywiołowy, wesoły i skłonny do zabaw. Wadami w usposobieniu boksera są: złośliwość, podstępność, niezrównoważenie, brak temperamentu, bojaźliwość. Psy z wadami charakteru są eliminowane z dalszej hodowli. Ich charakter oceniany jest za pomocą testów psychologicznych przez ZKwP. Sprawdza się w szkoleniu, wymaga jednak odpowiedniej stymulacji i regularnych ćwiczeń. Jest psem rodzinnym, towarzyskim, źle znoszącym samotność.
Wzorzec opisuje jego charakter następująco: "Bokser powinien mieć silny system nerwowy, być pewny siebie, spokojny i opanowany. Jego charakter należy do najważniejszych cech rasy i powinno się zwracać nań wielką uwagę. Przywiązanie i wierność w stosunku do właściciela i całego domu, jego czujność i odwaga jako obrońcy słynie od dawna. Bokser jest łagodny wobec domowników, ale nieufny w stosunku do obcych, radosny i przyjazny w zabawie, ale nieustraszony w poważnych sytuacjach. Jest łatwy w szkoleniu ze względu na swoją karność, rezolutność, wrodzoną odwagę, naturalną ostrość i rozwinięty zmysł węchu. Jako pies mało wymagającym a równocześnie bardzo czysty jest ceniony zarówno w rodzinie jak i jako pies obrończy, towarzyszący i służbowy."
Użytkowość [edytuj]

Pies towarzyszący, obrończy. Boksery używane są również w ratownictwie, w dogoterapii, jako psy policyjne.
Zdrowie i pielęgnacja [edytuj]

Boksery to psy aktywne, niezmordowane na spacerach, wymagające dużo ruchu i zajęcia. Zdarzają się w tej rasie skłonności do dysplazji stawu biodrowego, zwyrodnienia kręgosłupa i niewydolności mięśnia sercowego. Długość życia u tej rasy to przeciętnie 11 lat. U psów tej rasy istnieje ryzyko do wystąpienia skrętu żołądka Boksery są psami podatnymi na nowotwory, alergie, oraz zapalenia górnych dróg oddechowych. Są psami bardzo źle znoszącymi skrajne, tj. bardzo wysokie i bardzo niskie temperatury, m.in. ze względu na budowę kufy. Bokser jako pies nieposiadający podszerstka, jest psem mało odpornym na chłód, dlatego trzymanie go w kojcach, budach jest niewskazane.
Popularność

W Polsce bardzo popularne są psy określane jako będące "w typie boksera", często pochodzące z krzyżówek z amstaffami lub innymi molosami, a także będące efektem wielopokoleniowego rozmnażania psów zbliżonych wyglądem do bokserów, jednak bez rodowodu. Rejestruje się coraz mniej rasowych bokserów z uprawnieniami hodowlanymi.