Owczarek pirenejski




Owczarek pirenejski


Inne nazwy tej rasy psów: owczarek pirenejski, pies z Bagneres, pies z Azun, pies z Arbazie, Pyrenean Shepherd, Berger des Pyrenees, Petit Berger, Labrit, Berger Des Pyrenees, Pyr Shep

Klasyfikacja FCI: Grupa I. Owczarki i inne psy pasterskie z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła. Sekcja 1. Owczarki.
Nr FCI: 141 – (odmiana face normal) i 138 (face rase)

Pochodzenie rasy i data powstania: Francja, XVI w.n.e




Wrażenie ogólne

Owczarki pirenejskie zostały sklasyfikowane w dwóch typach: o kufie pokrytej dłuższym włosem (face normal Nr FCI 141) oraz odmiana o długim włosie z dużą ilością podszerstka i krótkowłosej kufie ( face race Nr FCI 138).

Owczarek pirenejski jest najmniejszym wśród francuskich owczarków. Jego gęsta sierść przypomina innego owczarka francuskiego – briarda. Charakterystyczna trójkątna głowa sprawia, że owczarek pirenejski długowłosy jest podobny do niedźwiadka.

Ma ciemne oczy o inteligentnym wyrazie otoczone powiekami o czarnych krawędziach,; krótką, porośniętą kosmatym włosem kufę. Uszy są z natury opadające, ale często są przycinane, przez co stają się stojące.

Odmiana krótkowłosa jest znacznie rzadsza, ale bywa na ogół nieco wyższa.
Przeznaczenie

Pierwotnie górski pies owczarski i stróżujący. Obecnie wciąż pies stróżujący i towarzyszący o wybitnum zacięciu sportowym.
Wymagania

Nadaje sie na pierwszego psa w rodzinie. Jest bardzo pojętnym psem i ponieważ chętnie się uczy jego wychowanie jest stosunkowo łatwe. Przedstawicieli tej rasy psów należy od czasu do czasu dokładnie szczotkować, ale pielęgnacja nie jest przesadnie czasochłonna. Bardzo duza potrzeba ruchu i wskazane jakieś zajęcie.